Zaman, zaman kültürel çalışmalarımız hoş karşılamayan, bu yöndeki çabalarımız kendi kişisel çıkarlarıyla ideolojik görüşlerini baltalar nitelikte gören kimselerle, bunları desteklemeğe hazır çevrelerin karşımıza dikildiğini görürüz.

Çerkeslerin bir an önce ele alınmasında büyük bir zorunluluk genel meselelerinde olumlu bir görüşe sahip olmayan bu bu kişiler, milli benliğin korunması, bu amaçla da kültürel alanlardaki çalışmaların hızlandırılmasını ön gören hemşerilerimize olumsuz yönde, bozguncu nitelikler telkinlerde bulunmakta, çalışmalarımıza fiilen katılan yada tutumlarıyla bizleri destekleyen aydın ve bilhassa genç kardeşlerimizi (bölücü, yabancı ideolojilere hizmet eden kişiler) olarak tanıtmak istemekle bizzat kendileri birtakım ideolojilere hizmet etmektedirler.

Çerkeslerin milli yöndeki çalışmalarını ana hedefinden ayırmak, bu çalışmaları bazı politik akımlarda, genellikle de, (Pantürkizm, Panislamizm) hamuru içinde eritmek amacını güden bu tip çalışmaları ne yazık ki, hele bazı Kafkaslıların bilerek veya bilmeyerek benimsemeleri üzücüdür. Çok eskilere, derinlere inmektedir kökü bu çalışmaların.

Bir asır boyunca izlenen yanlış ve sakat bir sonucu Çerkesler, kendileri için hayati önemi olan “Milli benliği yitirmeme, anavatan Kuzey Kafkasya’da bir araya gelme” idesinden uzaklaştırılmaya çalışılmış, hiç lüzumu yokken bir takım yabancı politik ve ideolojik akımlar içerisine bizzat Çerkes aydınları tarafından zorla ve insafsıza itili verilmişlerdir. Ancak son zamanlardadır ki boş kafa tasları yerlerini akıl dolu kafalara terk etmeğe başlamıştır. Bugünkü dünya şartlarını göz önünde tutarak şuurlu, bilgili, sistemli bir çalışma dönemine giren hareketlerin yanı sıra, bir saman alevi gibi, arada bir parlayıp sönüveren ve dost alışverişte görsün kabilinden, çeşitli art düşüncelere hizmet eden, etkisiz, can çekişen çabalamaları, klasik, demode olmuş davranışların tekrarı olarak nitelemek yanlış bir hareket olmayacaktır. Tutulacak yol varılacak hedef belirlidir. Bunun dışında kimin tarafından olursa olsun girişilecek her türlü davranışa karşı uyanık olmak zorundayız. Bu uyarmaların yanı sıra bizler ne yaptığını çok iyi bilen idealistler olarak yolumuzda ilerlerken, hala duraklama devresini aşamayan, yersiz bir takım endişeler içerisinde bocalayanlara bir kere daha şu hususları açıklamakta fayda görüyoruz.

Çerkeslerin milli benliklerini korumaları, bu amaçla da kültürel alanlarda çalışmalarda bulunmaları her şeyden önce insan Hakları Evrensel Beyannamesi’nin ışığı ve Türk Anayasası’nın teminatı altındadır.

Bugünkü milliyetçilik anlayışı, kanunları ve yirminci yüzyıl insan hakları ilkelerini bilmezlikten gelenlerin, empoze etmek istedikleri anlayış değildir.

Dünyanın neresinde olursa olsun. Demokratik düzeni kabullenmiş, İnsan Hakları Beyannamesini imzalamış milletlerin hükümetleri, vatandaşlık bağlarıyla o devlete bağlanmış toplumların kültürel alanlardaki çalışmalarını engelleyici tedbirlerin alınmasına göz yumamazlar, bu gibi çalışmalar hiçbir zaman “Bölücülük” şeklinde yorumlanamaz, nitelenemez (!) Eğer yorumlanır ve bu yoldaki çalışmalar kısıtlanırsa bu davranış hukuk dışı bir davranış olur.

Bu durum iyice anlaşıldıktan sonra da Türkiye, Suriye, Ürdün vs de yaşayan Çerkesler, gerek kendi aralarında, gerekse anavatan Kuzey Kafkasya’da yaşayan kardeşleriyle ilişkiler kuracak; dil, tarih, gelenek, görenek, folklor gibi bir milleti ayakta tutacak olan faktörlere sıkıca sarılacaklardır.

Kafkasya Kültürel Dergi, bu amaçla bütün gücü ile çalışmaları ileriye götürmeye çalışacak ve hemşerilerine yardımcı olacaktır.

Yolumuz engellerle, güçlüklerle doludur. Fakat yenilmeyecek güçlük, aşılmayacak engel yoktur.

 KAYNAK KÜNYESİ: Kafkasya Kültürel Dergi. Yıl 5, sayı 20, Eylül, Ekim, Kasım 1968